„Wspomnienie jest formą spotkania” – takimi słowami Kierownik Hospicjum Caritas w Miechowie, siostra Benedykta Majzner rozpoczęła wypominki za zmarłych.– „Przez Waszą obecność tutaj, mówicie swoim najbliższym: Mamo, Tato, Siostro, Braciszku, Synu, Córeczko, kocham Cię. Pomimo tego, że nie ma Ciebie obok mnie, ja nadal Cię kocham, nadal pamiętam, nadal tęsknię a w moich oczach na Twoje wspomnienie nadal pojawiają się łzy. Wiem jednak, że jest Ci teraz dobrze, nie cierpisz i wierzę, że przyjdzie taki czas, kiedy znowu się spotkamy.” – kontynuowała siostra Albertynka. Następnie wolontariusze i pracownicy w sposób symboliczny składali znicze u progu ołtarza. Żeby nadać całości jeszcze większego szacunku, między odczytywanymi imionami i nazwiskami wybrzmiewały pieśni zespołu młodych wykonawców z Miechowa.
Na wspólną modlitwę 13 listopada 2021 r. do Bazyliki Grobu Bożego w Miechowie zaproszeni zostali rodziny osób, które w ostatnich miesiącach zmarły w miechowskim Hospicjum. Mszy Świętej w intencji zmarłych przewodniczył o. Rafał Ścibiorowski – opat Cystersów z Jędrzejowa oraz ks. Franciszek Siarek – proboszcz parafii Grobu Bożego w Miechowie i ks. Andrzej Satro – kapelan Hospicjum.
Ojciec Rafał w homilii skierował do wiernych piękna słowa, a co ważne mówił z perspektywy osieroconego: wspominając doświadczenie życia przy łóżku chorego – przytaczał słowa, mówił o uczuciach, jakie pojawiają się w naszych, gdy ktoś nam bliski odchodzi. Próbował pokazać czym jest pamięć i tożsamość w kontekście naszego życia na ziemi.
Po zakończonej Mszy Św. Wolontariusze przy wyjściu z Bazyliki rozdawali świeczki z graficznym napisem: „Wspomnienie jest formą spotkania”, które zabierały rodziny osierocone, by zaświecić na grobie swoich najbliższych.
Wydarzenie było wyrazem naszej pamięci o zmarłych w miechowskim Hospicjum, ale również ciągłą troską i możliwością spotkania dla rodzin osieroconych.
